وبلاگ
انواع آکنه
نور خورشید می تواند باعث افزایش تولید رادیکال های آزاد شود ، رادیکال های آزاد مولکول هایی هستند که تعادل شیمیایی ندارند و به دلیل کم داشتن الکترون در ساختار خود ،از سلول های اطراف ، الکترون ها را می ربایند و یکپارچگی و عملکرد سلول ها را دچار اختلال می کنند و منجر به تسریع روند پیرشدن پوست می شوند .
اکنه چیست؟
آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی جهان است که باعث ایجاد جوش و لک های حاصل از آن می شود.
آکنه (آکنه ولگاریس ) در همه ی گروه های سنی می تواند ایجاد شود اما در نوجوانان شایع تر است .
چهار فاکتور اصلی که در ایجاد آکنه ارتباط دارد :
- -افزایش ترشح سبوم
- -هایپرکراتیناسیون فولیکولی
- -فعالیت ها و اثر پروپیونی باکتریوم آکنه در فولیکول ها و درم
- -التهاب پوست
شروع ایجاد آکنه با ایجاد ضایعه ای به نام میکروکمدون و غیر التهابی و از پیلوسباسه ایجاد می شود (واحد های پیلوسباسه مجراهایی هستند که شامل یک غده چربی و فولیکول مو ) که ناشی از انسداد فولیکول های مو است ، میکروکمدون ها با چشم قابل مشاهده نیستند و می توانند باز و یا بسته باشند .افزایش ترشح چربی و هایپر کراتینه شدن و سلول های مرده باعث انسداد و ایجاد کومدون ها می شود (در این حالت ، هنوز التهابی ایجاد نشده است ).
در شرایط عادی ، کراتینوسیت ها به صورت شل در فولیکول های پیلوسباسه قرار دارند وجهت لایه برداری به کمک سبوم به سطح پوست منتقل می شوند و به این صورت تعادل بین کراتینوسیت های جدید و پوسته پوسته شده حفظ می شود اما در کمدون ها این تعادل بهم می خورد و منجر به تجمع کراتینوسیت ها در مجرای پیلوسباسه می شود .
با پیشرفت آکنه ، ضایعات التهابی با پاسخ های التهابی ایجاد می شوند و با حضور پروپیونی باکتریوم ، آکنه در فولیکول های مسدود شده ایجاد می شود (با تجمع مواد کراتینه شده و سبوم در دیواره ی فولیکول متورم و نازک و فولیکول مسدود میشود ) . پاپول ها ، پاسچول ها و ندول ها و کیست ها در روند ایجاد التهاب ، ظاهر می شوند که منجر به تورم و قرمزی وآسیب می شود.
افزایش ترشح سبوم :
سبوم یک مایع روغنی حاوی تری گلیسیرید و اسیدهای چرب آزاد ، استرهای موم ، اسکوآلن و مقدار کمی کلسترول است . پروپیونی باکتریوم ،تری گلیسیرید های سبوم را به اسیدهای چرب و گلیسرول هیدرولیز و تبدیل می کند که می تواند منجر به پارگی دیواره و التهاب آکنه شود .
آندروژن ها با افزایش ترشح سبوم و آکنه ارتباط دارند و دی هیدروتستوسترون (DHT) آندروژن اصلی در ارتباط با تولید سبوم است .
هایپرکراتینه شدن فولیکولی :
افزایش تکثیر کراتینوسیت و کاهش پوسته پوسته شدن سلول های پوشاننده منفذ فولیکول منجر به ایجاد انسداد است که می تواند میکرو کمدون های پر از کراتین و سبوم ایجاد کند که رفته رفته به آکنه قابل مشاهده تبدیل شود .این روند 8 هفته زمان می برد و به همین دلیل است که داروهای کنترل کننده آکنه باید دوره معین و کافی مصرف شوند تا نتیجه اش مشخص شود .
پروپیونی باکتریوم :
این باکتری جهت تغذیه ، تری گلیسیرید سبوم را به اسیدهای چرب و گلیسرول هیدرولیز می کند که آن ها محرک التهاب هستند و با پاره شدن دیواره فولیکول سبوم و کراتینوسیت های پر از کراتین ، به درم ترشح می شوند و التهاب و آکنه ایجاد می شود .
التهاب :
با هجوم سلول های التهابی و پارگی دیواره فولیکول ها ایجاد می شود ، عامل های التهاب باعث تحریک اتساع عروق و واکنش کموتاکسی )حرکت ، تحت تاثیر تحریکات شیمیایی محیط )نوتروفیل در منافذ می شوند و می تواند باعث ایجاد پاپول و پاسچول شود .
انواع آکنه
- غیرالتهابی
کومدون ها : جوش های سرسیاه هستند که روی آن ها باز است و یا جوش های سر سفید هستند که سطح آن ها بسته است و در اثر انسداد دهانه فولیکول با سلول های مرده و سبوم ایجاد می شوند و هر دو تا جایی رشد می کنند که تخلیه شوند .
- التهابی
پاپول: برآمدگی های کوچک برجسته که قرمز و حساس هستند و در اثر انسداد فولیکول ها ایجاد می شوند .
پاسچول: برآمدگی های قرمز و برجسته و ناشی از التهاب که پر از چرک قابل مشاهده هستند .
ندول و کیست ها : ضایعات التهابی عمیق تر و بیشتر ، ندول ها و کیست ها را ایجاد می کند که منجر به ضایعات بزرگ تر و دردناک تر و شدیدتر می شود .
عوامل موثر بر میزان التهاب آکنه
اثرات هورمونی
آندروژن ها به ویژه تستوسترون ، فعالیت غدد سباسه را تحریک می کنند و به افزایش التهاب آکنه کمک کننده هستند .
ژنتیک و سبک زندگی
ژنتیک می تواند بر التهاب آکنه تاثیر گذار باشد و هم چنین سبک زندگی افراد مانند رژیم غذایی ، استرس می تواند بر میزان التهاب آکنه ، تاثیر گذار باشد .
اسکار آکنه
عواملی مثل افزایش شدت و مدت التهاب وعمق ضایعات ، درمان نامناسب یا با تاخیر می توانند منجر به تخریب رشته های کلاژن و الاستین و افزایش التهاب و آسیب به بافت و ایجاد اسکار شوند .
انواع اسکار
• اسکارهای آتروفیک
این نوع اسکار ها به دلیل از دست رفتن بافت و کلاژن و الاستین ایجاد می شوند و ایجاد فرورفتگی در محل آسیب می شوند .
• اسکار های هایپر تروفیک و یا کلویید
در این حالت ، در قسمت آسیب دیده ، کلاژن بیش از اندازه تشکیل می شود . اسکارهای کلوییدی کمتر شایع هستند .
